- nəcabətli
- asil
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
nəcabətli
Look at other dictionaries:
nəcabətli — sif. Təmiz və əsil bir nəslə mənsub olan; soylu, əsilli, əsilli nəsəbli, adlısanlı. Nəcabətli adam. – <Leyli:> İbn Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlusan, sən mənə zülm etməyi rəva görməzsən. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəcib — sif. <ər.> 1. Nəcabəti, əsli olan; əsilli, soylu, nəcabətli. <Heydər bəy:> Amma sizə lazımdır ki, bizim kimi nəcib kimsənələrə bir çörək yolu göstərəsiniz. M. F. A.. <Həsən:> Kişi nəcib nəsildən olduğunu hamıya apaçıq göstərdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alicənab — sif. <ər.> 1. Başqalarının xatirinə öz şəxsi mənafeyindən keçən; namuslu, səxavətli, nəcib, nəcabətli. Alicənab adam. Alicənab hərəkət. Alicənab xasiyyət. – <İbrahim xan> özünü alicənab z. göstərmək üçün, bu fürsətdən istifadə edərək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərif — is. <ər.> klas. 1. Şərəfli, şərəf sahibi, mübarək, müqəddəs, əziz. 2. Nəcib, əsil, şərafətli, nəcabətli, əsilli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsil — is. <ər.> 1. Əsas, təməl, özül, bünövrə. Əsli çürükdür. // Mahiyyət, kök. İşin əsli budur. 2. sif. Əsilli, nəcabətli, əsil nəcabət sahibi, nəcib. Əsil adam. – Əsil al, çirkin olsun; Bədəsil gözəl alma. (Ata. sözü). Övlad nəcib, əsil z.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kötügli — (Bakı) əsilli nəcabətli, qohum əqrəbalı. – Kötügli adamdular ular kətdə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alinəsəb — ə. zadəgan, əsilzadə, əsil nəcabətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəcib(ə) — ə. əsil nəsəbi olan; əsil nəcabətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəcibül’əsl — ə. əsilli, nəcabətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pakzad — f. 1) əsil nəcabətli; 2) qanuni kəbindən doğulmuş uşaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoşzat — f. və ə. əsilli, nəcabətli; əsil, nəcib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
